ظریف در یک گفنگو در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ با آشفتگی پیام درماندگی و بن بست و چرخش یک تعادل قوای داخلی وبین المللی علیه چمهوری اسلامی را به مخاطبین و طرف حسابهای بین المللی می داد. امری که تماماً ریشه در قیام دیماه ۹۶دارد و همه چیز را در سپهر سیاسی ایران تغییر داده است.
ریشه تمامی مشکلات نظام و تناقض گویی های خامنه ای و روحانی و ظریف هم در این تغییر تعادل قواست و نظام راهی برای خلاصی از هیچ‌یک از بحرانهای خود نمی‌یابد.
آیا برون‌رفتی برای رژیم متصور است؟
مسائل واقعی، پاسخ‌های واقعی می‌طلبند. اگر آخوندها به‌دنبال تغییر تعادل‌قوای موجود هستند،
یا باید زمینه‌های قیام را از بین ببرند، فاصله فزایندهٔ درآمد و هزینه را از بین ببرند. فقر را از بین ببرند، اشتغال ایجاد کنند و در صدر همهٔ اینها، دست از سرکوب و اعدام و… بردارند و حق آزادیمردم ایران را به‌رسمیت بشناسند و در یک‌کلام همهٔ مصائبی را که خود رژیم به وجود آورده از بین ببرند. روشن است که چنین راه‌کاری برای آخوندها «شدنی» نیست!
همچنین باید مسائل خود را با آمریکا اروپا و منطقه حل کنند: از موشکی و صدور تروریسم و دخالت‌های منطقه‌یی دست بردارند.
که البته این راه‌کار نیز پیشاپیش روشن است در دستگاه آخوندها «شدنی» نیست.
آن هم در جایی که رژیم حتی نمی‌تواند در مورد یکی از لوایح اف.ای.تی.اف به نتیجه برسد و تصمیم بگیرد!
برای خلاصه کردن مطلب و بیان نتیجه‌گیری شاید بهتر باشد با مطلبی از روزنامه حکومتی جهان صنعت(دوشنبه ۲۹بهمن ۹۷) این بحث به پایان برسد. این روزنامه نوشته است:
« بحران اقتصادی افزایش یافته است؛ دیپلماسی ما در موضعی تدافعی است و با وجود تلاش‌های بسیار، کاری از پیش نمی‌برد… سپهر سیاسی ایران اما در چنین موقعیتی اساساً فاقد ایده یا برنامه معنادار و مشخص وجودی است. دو جریان سیاسی که در این سال‌ها تشکیل‌دهنده بلوک قدرت در نظام بوده‌اند، عملاً هیچ ایده‌ای برای برون‌رفت از این وضعیت ندارند. هر دو در نوعی بحران گفتمانی فرو رفته‌اند… تجربیات تاریخی نشان می‌دهند که از دل این وضعیت، چه وضعیت‌های خطرناکی ممکن است ظهور یابند».
یکی از آن وضعیتهایی را که روزنامه جهان صنعت نتوانسته بیان کند اسمش هست: « انقلاب»!
http://t.me/begoona1
https://www.instagram.com/begoonah
