نخواب وقتی که هم بغضت به زنجیره
به نام وجدان که تنها بخشنده و مهربان حقیقی است
درود بر مردم آن سوی دیوارها
صدای من سهیل عربی را از درون زندان اوین، می شنوید. این یک درخواست است از جانب کسی که شش سال از بهترین روزهای جوانی اش را به جرم آزادی، عدالت و برابری خواهی در زندانهای این حکومت سپری کرده است. من به جرم بیان جمله هایی که شاید حرف دل بسیاری از شما باشد حبس را تحمل کرده ام و اکنون فقط از شما می خواهم صدای آرش صادقی و سایر زندانیان آزادی خواه محبوس در زندانها باشید که محروم از درمان هستند. آرش صادقی ها دیگر تکرار نخواهند شد. آرش که به دلیل دفاع از حقوق ستمدیدگان نزدیک به یک دهه از زندگی خود را پشت دیوارهای زندان محبوس بوده است، امروز نیاز مبرم به درمان دارد. باید به بیمارستان اعزام شود،اما مسئولین حتی از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری می کنند. این در حالی است که اندک جنایت کاران و غارتگران که به جرم اختلاس از بین ده ها اختلاس گر که از کشور فرار کرده اند یا هرگز مورد مجازات قرار نگرفته اند و امروز   در زندان هستند، برای حتی یک سرما خوردگی به مرخصی های درمانی بلند مدت می روند، با لباس شخصی و بدون دستبند و پابند به بیمارستان و مراجع قضایی اعزام می شوند اما نویسنده، فلسفه دان، روزنامه نگار یا کارگری که فقط به دلیل انتقاد یا اعتراض در زندان محبوس شده و همه فعالین سیاسی و مدنی را با لباس زندان، دستبند و پابند اعزام می کنند و در بیمارستان با غل و زنجیر به تخت می بندند، هرکه از آزادی و عدالت سخن بگوید از دید مسئولین و ماموران مجرم امنیتی شناخته می شود و بدترین رفتارها و شکنجه ها را تحمل می کند. این در حالی است که اختلاس گران، غارتگران و مردم آزارها هرگز چنین مجازاتی را تحمل نکرده اند. آرش صادقی نه تنها مجرم نیست بلکه قهرمان یک ملت است و علاوه بر او ده ها نخبه و تحصیل کرده دیگر، مثل علیرضا گلیپور، مهدی ساجدی فر، منوچهر محمد علی در این زندانها محبوس و محروم از حقوق بدیهی خود حتی اعزام به بیمارستان هستند. شما که صدای مرا می شنوید آرش و آرش ها را از بند و زندان ها آزاد کنید. یک انسان در بهترین حالت فقط پنج روز بی آب و خوراک زنده می ماند و من تا روزی که از اعزام آرش و مورد درمان قرار گرفتن او مطمئن نشوم آب و خوراک نخواهم خورد. به لحظه لحظه دلتنگی ام برای روژان قسم، که تحت هیچ شرایطی به هیچ درخواستی مبنی بر شکستن اعتصاب غذایم، پایان نخواهم داد.
سهیل عربی/ ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۸/ زندان اوین

 

 

t.me/begoonah1
instagram.com/begoonah