تا پیش از قیام اخیر، رژیم و سرکردگان سپاه و دیگر ارگانهای سرکوبگر رژیم خیلی پز امنیت می‌دادند و باد به‌غبغب می‌انداختند که «امنیتی باثبات و مثال‌زدنی داریم» (پاسدار اشتری سرکردهٔ نیروی انتظامی ـ مرداد ۹۸). پاسدار شمخانی دبیر شورای عالی امنیت رژیم هم از «ثبات و امنیت مثال زدنی و آرامش بازار و پایداری اقتصادی کشور» دم می‌زد و آن دیگری لاف می‌زد که « «وحدت ملی» مردم ایران تبدیل به قدرت منطقه‌ای و جهانی شده و بستر مناسبی را برای آزادی جهانیان مهیا کرده است… و در شرایط کنونی که بیشتر کشورهای همسایه از یمن و لبنان گرفته تا ترکیه، پاکستان و افغانستان شرایط ناامنی دارند… ایران کشور امنی در منطقه است». (آخوند سالک عضو مجلس ارتجاع ـ ۱۹آبان ۹۸).
این همه ادعای امنیت، چرا؟
این همه دم زدن از امنیت، خود نشانهٔ فقدان امنیت است، اگر نظامی به‌راستی از امنیت و ثبات برخوردار است، چه نیازی به این همه ورد امنیت امنیت؟!
اما همین امنیت پوشالی و ادعایی نیز یک‌باره در آتش قیام بزرگ مردم ایران و در همان دو روز اول، سوخت و خاکستر شد و تزلزل و بی‌ثباتی رژیم در معرض دید همهٔ مردم جهان قرار گرفت.
اما آن همه ژست امنیت و ادعای امنیت برای چه و به‌منظور سرپوش گذاشتن بر کدام واقعیت بود. هنگامی که از امنیت صحبت می‌شود، به این معناست که کشور یا نظام مورد نظر در برابر یک دشمن یا یک تهدید مشخص توانسته اطمینان خاطر و اعتماد به‌نفس کسب کند که از جانب خصم مشخص، مورد تهدید قرار ندارد.
دشمن اصلی کدام است؟
این کدام دشمنی است که رژیم نیاز داشت این همه تبلیغات و ادعا کند که در مقابل آن به‌امنیت دست یافته؟ این دشمن مطمئناً آمریکا و کشورهای منطقه نمی‌توانند باشند، چه خود آنها پیوسته تأکید کرده‌اند که با رژیم سر جنگ ندارند و چه خود خامنه‌ای چند بار تصریح کرده که جنگ نمی‌شود، چون نه آمریکا جنگ می‌خواهد و نه ما! پس این کدام دشمن است که رژیم تلاش می‌کرد آن را لاپوشانی کند؟ و به‌همین جهت مدام دشمن موهوم خارجی را برجسته می‌کرد. جواب روشن است و این قیام جای هیچ شک و شبهه‌یی در آن باقی نگذاشت. دشمن رژیم، تنها مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافتهٔ مردم ایران است؛ خامنه‌ای هم خوب می‌داند که دشمن اصلی او و نظامش، مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافتهٔ آنان و کانون‌های شورشی هستند و برای پنهان کردن همین واقعیت، نیروی خارجی را عنوان می‌کند. متقابلاً مردم ایران نیز هیچ ابهامی ندارند که دشمن اصلی، رژیم ضدبشری و ضدملی آخوندهاست و از بازگو کردن آن هم هیچ باکی ندارند و آن را با روشن‌ترین و ساده‌ترین عبارات بیان کرده‌اند: «دشمن ما همین جاست، دروغ می‌گن آمریکاست».
این واقعیت در قیام شعله‌ور و بزرگ مردم ایران به‌نمایان‌ترین و درخشان‌ترین وجهی در برابر جهانیان قرار گرفت و روشن شد که آن امنیتی که رژیم از آن دم می‌زد فقط و فقط زیر برق سرنیزه و چوبه‌های دار به‌دست آمده و جامعهٔ ایران، جامعه‌یی است سراپا خشم‌وکین و عصیان علیه حاکمیت آخوندی که به‌مجرد ایجاد کوچکترین منفذ و با یک جرقه، سراپا علیه رژیم شروع به‌آتشفشانی می‌کند.
دوشنبه چهارم آذر۱۳۹۸
t.me/begoonah1
instagram.com/begoonah
