شرایط عینی و ذهنی در ایران
بنا به تحلیل اپوزیسیون ایران،سازمان مجاهدین خلق و بسیاری دیگر از مخالفین رژیم ایران، موقعیت انقلابی، یعنی شرط عینی انقلاب سال‌هاست در ایران فراهم است و هر لحظه بیشتر از قبل گسترش می‌یابد. اگر در جدیدترین اظهارات سران رژیم ایران دقت کنیم آنان از وضعیت کنونی خود با تعابیری چون «پیچ تند»، «سال ویژه»، «سال پراهمیت»، «تابستان داغ!» نام می‌برند. همچنین میزان نارضایتی مردم از حکومت، تشدید بی سابقه فقر و رنج اقشار مختلف نشان‌دهنده‌ی فراهم بودن شرط عینی است.
همچنین سران رژیم مستمرا یا به صورت نوبه‌ای به «توطئه‌های بیرونی» یا فعالیت «عناصر غیربومی» یا «نفوذ عوامل مجاهدین» در تظاهرات مختلف در ایران اشاره می‌کنند.
سازمان مجاهدین خلق ایران به عنوان سازمانی با بیش از چهاردهه سابقه مبارزه با رژیم ایران اقدام به تشکیل گسترده‌ی کانون‌های شورشی در ایران کرده است. استراتژی کانون‌های شورشی و ارتش آزادی برای سرنگونی رژیم ایران، استراتژی اعلام‌شده‌ی سازمان مجاهدین خلق است. به این ترتیب بنابر تعاریف علمی شرایط ذهنی انقلاب نیز در ایران فراهم یا در حال گسترش است.
سازمان مجاهدین خلق ایران از سال‌ها پیش با توجه به آماده بودن شرایط عینی و شرایط ذهنی در جامعه‌ی ایران، استمرار حاکمیت رژیم ایران را محصول یاری‌رسانی‌های بیرونی به این رژیم می‌داند. این سازمان، سیاست مماشات appeasement policy را عامل بقای رژیم ایران به رغم فراهم بودن موقعیت انقلابی می‌داند.
🔥کارکرد پیشتاز از نظر مجاهدین
سازمان مجاهدین خلق به مثابه اپوزیسیون و پیشتاز در جنبش مبارزه‌ی ایران، نقش عنصر ذهنی در قیام و نارضایتی عمومی بسیار مهم می‌داند. این سازمان اساسا معتقد است که نقطه‌ی ضعف جنبش‌های آزادی‌خواهانه در ایران از صدسال پیش تا کنون وجود نداشتن یک سازمان پیشتاز و سازمان‌یافته بوده است. محمد حنیف‌نژاد بنیانگذار سازمان مجاهدین خلق به همراه دو تن دیگر از بنیانگذاران این سازمان، یعنی سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان، در جمع‌بندی مبارزات گذشته و علت شکست آن‌ها به این نتیجه رسیدند که مهم‌ترین کمبود در این مبارزات، عدم وجود یک نیروی پیشتاز با سازماندهی قوی بوده است. آن‌ها معتقد بودند اگر دکتر محمد مصدق از حمایت چنین سازمانی برخوردار بود می‌توانست در مقابل مشکلات ایستادگی کند و سرانجام هرگز توسط دسته‌های لمپن شعبان بی‌مخ سرنگون نمی‌شد. جمع‌بندی سازمان مجاهدین از علل شکست مبارزات گذشته شامل سه محور می‌شود که هر سه به نواقصی در شرط ذهنی یعنی سازمان رهبری کننده اشاره دارد:
خلاء حضور رهبران ذیصلاح
حرفه‌ای نبودن مبارزین (تمام وقت نبودن)
عدم وجود ایدئولوژی انقلابی در جنبش مبارزه
…حرکت خودجوش و خودانگیخته و شرایط عینی برای انقلاب، البته مبنای لازم و ضروری است. اما برای این‌که به هدف برسد نیازمند تشکل و سازمان یافتگی و هدایت و رهبری است. این همان شرط کافی و همان عنصر ذهنی مکمل است. شرایطِ عینی را تکمیل و بارور می‌کند. ادامه دارد…
پنجشنبه ۷ آذر۱۳۹۸
t.me/begoonah1
instagram.com/begoonah
