من هرگز امیدی به اصلاح نظام ولایی نداشتم و از فردای دوم خرداد ۷۶ اعلام کردم که عاملان فساد و سرکوب در دهه شصت، نمیتوانند عاملان اصلاح شوند. و گذشت زمان این واقعیت را نشان داد، با اینحال در تمامی این سالها و تا زمانیکه توان داشتم. برای احقاق حقوق بشر، پایان خشونت‌ورزی حکومتی، برقراری حاکمیت ملی، وپایان نظام استبدادی در ایران، تلاش کرده‌ام.
امروز در سن ۸۷ سالگی، بیش از پیش یقین دارم که این نظام فاسد و جنایت‌پیشه فرو خواهد پاشید. چه من آن روز را ببینم یا نبینم. از این رو میخواهم برای آخرین بار به مقامات نظام ولایی هشدار دهم که چوبه‌های دار را برچینید. زندانیان سیاسی و عقیدتی و کنشگران مخالف اعدام را آزاد کنید. پیش از اینکه چرخه خشونت دامن‌گیرتان شود، و به سرنوشت “صدام” و “قذافی” دچار شوید.
امیدی ندارم که از سرنوشت آنها عبرت بگیرید. اما امیدوارم که برای حاکمان آینده ایران عبرت شوید و آیندگان حکم اعدام را در این سرزمین برای همیشه لغو کنید.
محمد ملکی – تهران – مهر ۱۳۹۹؛ در آستانه روز جهانی مبارزه با اعدام
