زندانی سیاسی آرش صادقی با نوشتن نامه سرگشاده‌یی پس از انتقال گلرخ ایرایی در تاریخ ۲۳آذرماه جاری به بازداشتگاه اطلاعات سپاه و بی خبری از سرنوشت همسرش ابراز نگرانی کرد.او در این نامه نام دو تن از شکنجه‌گران اطلاعات سپاه به نام رئوف و علی رضوانی را می برد که نقش فعالی در گرفتن اعترافات اجباری و شکنجه دارند.
بخش‌هایی از نامه آرش صادقی: با گذشت یک ماه از انتقال همراه با ضرب و شتم گلرخ، از زندان قرچک به بازداشتگاه دو الف سازمان اطلاعات سپاه کماکان اطلاعی از وضعیت ایشان به دست نیامده است. گلرخ از زمان انتقال به بازداشتگاه هیچگونه تماس و ملاقاتی با خانواده نداشته است. بعد از انتقال گلرخ از زندان قرچک به بند دو الف شخصی به نام رئوف که یکی از بازجویان سازمان اطلاعات سپاه و صحنه گردان اصلی تمام اعترافات (تلویزیونی) بازداشتی‌های سپاه است، در تماسی با خانواده وی ضمن تهدید، به آنها اعلام کرده باید سکوت کنند و حق هیچگونه اطلاع‌رسانی را در خصوص وضعیت گلرخ ندارند. نامبرده یکی از بازجویان پرونده من و گلرخ در بازداشت سال ۹۳ است.
آرش صادقی در بخش دیگر از نامه‌اش نوشت: یکی از روش‌های کثیف این بازجو به جز شکنجه و آزارهای طاقت‌فرسا، قطع کردن یک‌باره قرص‌های حیاتی برخی از زندانی‌ها بود.
شرکت رئوف در بازجویی‌ها
طبق گفته سهیل عربی، رئوف در بازجویی‌های همسر ایشان نیز حضور داشته است و بر اثر ضربه وارده رئوف، زانوی نسترن دچار شکستگی در همان محل می‌شود. رئوف در جریان اعترافات اجباری من در اسفند ۹۳ به همراه علی رضوانی (مدت‌ها بعد از پروژه اعترافات، علی رضوانی را در تلویزیون به عنوان خبرنگار دیدم) متن اعترافات را تنظیم و در اختیار تیم فیلمبرداری قرار می‌دادند. در تمام مراحل فیلمبرداری و اعتراف‌گیری از من، در خانه امن سپاه که سه تیم از شبکه افق، بیست و سی و باشگاه خبرنگاران جوان حضور داشتند، این دو نفر صحنه‌گردان اصلی پروژه اعترافات اجباری بودند».
چهارشنبه ۲۴ دی۱۳۹۹
شبکه خبری بگونه 