سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران…………
…در ذهنهای مردسالار و زن ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد، روح آزرده من در کانالهای آلوده اقتصادی و لابیهای تنگ سیاسی شما نمی گنجد.
من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم.
مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم…..
….. کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده، اما رنج و سختی غربت را بجان می خرم چون نمی خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم.
این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می مانم.
پشت به دلگرمی شما می دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته ام، خواسته دیگری ندارم….
سه شنبه ۵مرداد۱۴۰۰
