مختصات مذاکرات وین در میانهٔ دور هشتم و پس از ۱۰ماه رفت و آمدها بهوین و چانهزنیها در سطوح مختلف است. مختصاتی که سرانجامی سراپا مبهم و نامعلوم را نشان میدهد. ابهامی که ریشهٔ آن در سردرگمی خامنهای و رژیمش است. سردرگمی ناشی از در گلماندگی بهخاطر انتخاب میان دو مسیر تسلیم و زهرخوری با پیآمد «تنزل بیپایان» و باز شدن داربستهای پوسیدهٔ نظام ولایت از هم؛ و یا چپ کردن نهایی میز مذاکرات و رویارویی با جامعهٔ جهانی با پیآمد ارجاع پرونده هستهیی نظام بهشورای امنیت، تشدید تحریمها، افزایش فشارهای خردکننده و تضعیف بیش از پیش نظام هم در صحنهٔ داخلی و هم در صحنهٔ بینالمللی.
خامنهای هر کدام از دو راه را انتخاب کند، نظامش را در تعادلقوا در برابر جبهه مردم و مقاومت ایران، هر چه ضعیفتر و شکنندهتر خواهد کرد؛ اما مجبور است که یکی را انتخاب کند، چرا که فرصت برای این انتخاب مرگبار، تنها «هفتهها» است، نه «ماهها»!
دور هشتم؛ دور پایانی؟!
جمعه ۱۰ دی ۱۴۰۰