۱ـ سال۱۴۰۰ به پرقیام‌ترین سال سلطهٔ آخوندها در ایران تبدیل شد و در مجموع چهار خیزش و قیام بزرگ به‌وقوع پیوست:
قیام سوخت‌بران در سیستان و بلوچستان (قیام سراوان)
قیام سراسری تشنگان در خوزستان
قیام آب و آزادی در اصفهان
قیام در شهر کرد
۲ـ اعتراضات گسترده و سازمان‌یافتهٔ اقشار مختلف مردم ایران در سراسر سال به‌عنوان موزیک متن ادامه داشت. کمتر روزی را در سال۱۴۰۰ می‌توان یافت که خالی از اعتراض و شورش باشد.
۳ـ مردم ایران انتخابات مهندسی شدهٔ خامنه‌ای را به‌صورت سراسری بایکوت کردند. گزارشهای ارسالی از ۱۲۰۰خبرنگار و گزارشگر سیمای آزادی، از بیش از ۴۰۰شهر ایران نشان داد که کمتر از ۱۰درصد واجدان شرایط در نمایش انتخابات شرکت کرده‌اند و بعد از رئیسی، آرای باطله با رقم ۳.۷۲۶.۸۷۰ در مقام دوم جا گرفت!
۴-سال ۱۴۰۰، سال ترکیدن بادکنک دولت جوان حزب‌اللهی در مواجهه با جامعهٔ جوشان و مطالبه‌گر ایران بود. این دولت به گفتهٔ خودشان «بادکنکی است که هر کس به‌قدر توان و تمایل در آن دمیده و بادش کرده اما هیچ‌کس خود را متعهد به آن نمی‌داند» (اقتصاد نیوز. ۲۲دی ۱۴۰۰).

۵ـ خامنه‌ای در ادامهٔ استفاده از «فرصت» و «نعمت» کرونا برای سد کردن شورشهای عظیم اجتماعی شکست خورد و نتوانست به استراتژی کلان تلفاتگیری با کرونا ادامه دهد.
۶ـ فعالیت کانون‌های شورشی در سال۱۴۰۰ به‌صورت کمی و کیفی گسترش یافت و آنها هر چه بیشتر با عنصر اجتماعی پیوند خوردند. (توجه به انعکاس آتش زدن مجسمه سلیمانی در شهرکرد، تسخیر تلویزیون رژيم، پخش شعار از بلندگوها و…)
۷ـ از دیگر دست‌آوردهای سال۱۴۰۰ باید به کارزار ملی چهارشنبه‌سوری اشاره کرد. بزرگداشت این آیین گویی یک مانور آتشین برای کسب آمادگی در روز موعود بود.

با احترام-آریا

شنبه – ۶ فروردین ۱۴۰۱