بحران با حملهٔ وحوش خامنه‌ای به‌زنان و دختران با گاز اشک‌آور و گاز فلفل در برابر ورزشگاه مشهد بالا گرفت. علت فروش بلیت به زنان، تلاش رژیم برای فریب فیفا است. چرا که فیفا بارها به آخوندها هشدار داده، از جمله این‌که «باید از خرداد۹۹ امکان حضور بانوان در بازیهای لیگ فوتبال را مهیا کند» و در صورت سرپیچی، با محرومیت از حضور در مسابقات جهانی روبه‌رو خواهد شد؛ اقدامی که پیامدهای سیاسی و اجتماعی برای رژیم دارد.

اکنون آخوندها می‌خواستند با فروش بلیت به‌زنان، فیفا را فریب دهند، اما در عمل به‌خاطر ماهیت زن‌ستیزانه مانع از حضور آنها در ورزشگاه شوند!! کما این‌که فرماندار رژیم در مشهد اذعان کرد: «ما مجری دستورات تهران بودیم»؛ علت هم روشن است: خامنه‌ای می‌داند کمترین شکاف در دیوار سرکوب، به‌ویژه از سوی زنان، تمامی این دیوار پوسیده را فروخواهد ریخت.

اما نقشه رژیم روی سرش خراب شد. هم ارگانهای جهانی واقعیت را دیدند، هم موج جدیدی از خشم و نفرت جامعهٔ ایران را فراگرفت. از این رو، هم سران رژیم و سه‌قوه نظام با یکدیگر درگیر شدند و هم باندهای نظام به‌جان هم افتادند. فدراسیون فوتبال رژیم خود را کنار کشید و حتی بلیت‌های فروخته شده را «جعلی» نامید. عبدی، مهرهٔ باند مغلوب طرح رژیم را «دودوزه‌بازی» نامید که «نه جرأت دارند بگویند راه نمی‌دهیم… و نه شهامت دارند به‌تعهدات داده شده» به‌فیفا «عمل کنند». مطهری هم اذعان کرد که «به‌جای سرزنش طالبان» نظام «رفتار آنان را تقلید می‌کند»؛ بگذریم که نماد زن‌ستیزی در دنیای معاصر و دهه‌ها پیش از طالبان، خود خمینی و رژیم ولایت فقیه بوده و هست.

این رخداد یک بار دیگر ماهیت زن‌ستیز و سرکوبگر رژیم ولایت فقیه و ساختار ملوک‌الطوائفی آن را آشکار کرد. هم‌چنین نمود دیگری است از شدت بحران‌زدگی نظام آخوندی که نمی‌تواند به‌کمترین مانوری در مورد آنچه خود آن را مسأله‌ای حاشیه‌ای می‌نامد مبادرت ورزد.
با احترام-آریا

پنج شنبه  ۱۱ فروردین ۱۴۰۱