زینت میرهاشمی

 
 
 
ترویج و تبلیغ شعارهای محدود و یا با برنامه ریزی از قبل، به نفع دیکتاتوری رضا شاه و نوه اش، چه از سر نادانی باشد، چه از سر تنفر به رژیم و یا از سر عدم آگاهی به جنایات دیکتاتوری سلطنتی پهلوی، دقیقا به استمرار حکومتهای دیکتاتوری در ایران یاری می رساند. تقویت این شعارها، ارتجاعی و باید تاکید کرد که بنیادگرایی ولایت فقیه دستاورد انقلاب ضد سلطنتی نیست بلکه میوه دیکتاتوری سلطنتی پهلوی است. در همین شهرهای اهواز و آبادان و یا محله های جنوب شهر، کودکان پا برهنه ای بودند که در کنار حلبی آبادها روزگار می گذراندند. همه آنچه که مردم طی 4 دهه تجربه کردند، در ابعادی کوچک تر در زمان شاه وجود داشت. از فساد، تبعیض، بی عدالتی تا فقر و..
تبلیغ شعار به نفع خاندان پهلوی، شعارهایی ار جنس کبریت بی خطر هستند. برای رژیم این شعارها آرام بخش تر است تا شعارهایی که عدالت اجتماعی، آزادی، دموکراسی، پلورالیسم سیاسی، برقراری شوراهای مردمی و… را نوید بدهد.
متاسفانه مدیای فارسی زبان خارج از کشور همراه توابان و پشیمانهای از انقلاب ضد سلطنتی، مانند دارکوب مرتب به مغزهای انسانهای عاصی از دیکتاتوری فعلی می کوبند تا به زور بگویند برگشت به عقب راه حل است. دقیقا همان سیاستی که رژیم بی شرمانه در مورد جنبشهای اعتراضی و خواسته های صنفی به کار می گیرد؛ تمامی حقوقشان را سلب می کند تا آنها حسرت روزهای گذشته را بخورند و برای حفظ وضع موجود مبارزه بکنند نه برای آینده ای بهتر و آرزوهای بلندتر.
این که در قرن بیست و یکم عده ای بعد از چهار دهه در سودای حکومت موروثی و بازگشت به گذشته رویابافی می کنند، عجیب نیست. این امر انتخاب آنهاست که دوست دارند به جای رای دادن برده تاج باشند. البته این امر به مذاق رژیم ولایت فقیه بیشتر خوش است تا قدرت گیری و سازمانیابی نیروهای مترقی و دستیابی به جمهوری دموکراتیک.
اما ماله کشی بر جنایت دیکتاتوری شاه، توهین به حافظه جمعی مردم است. خوشبخانه هنوز انقلاب کنندگان آن زمان، زنده و شهادت دهندگان وضعیت دیکتاتوری آن زمان می توانند باشند نه توابها و پشیمانها از انقلاب.
زینت میرهاشمی شنبه هفتم خرداد

 

یکشنبه ۸ خرداد۱۴۰۱