مقاله مشترک در سایت امریکن تینکر
ایران یکی از کشورهای متمدن و تاریخی است که تا کنون سه تحول و انقلاب اجتماعی را برای دست یابی به استقلال؛ آزادی و نظامی سیاسی مبتنی بر قانون و رای مردم پشت سر گذاشته است؛ اما هنوز به رغم مبارزه و فداکاری و خونبهای بسیار نه تنها به این هدف نرسیده است بلکه هر بار به زیر یوغ استبداد رفته است.
دیکتاتوری های رضا شاه و محمدرضا شاه در پی ناکامی انقلاب مشروطه و جنبش ملی شدن نفت به رهبری دکتر محمد مصدق که با یک کودتای آمریکایی- انگلیسی در سال ۱۹۵۳ ساقط شد دوره ای ۱۶ و ۳۷ ساله از تاریخ ایران را به خود اختصاص دادند.
انقلاب اجتماعی وسیع اما کم عمق سال ۱۳۵۷ علیه رژیم دیکتاتوری و وابسته شاه که با رهبری خمینی به تاراج رفت، همه امیدها و آرزوهای مردم ایران را برای دسترسی به آزادی وسعادت و خوشبختی بر باد داد.
اکنون پس از گذشت ۴۴ سال جامعه ایران نا آرام و در تب و تاب و در آستانه یک انقلاب دیگر است.
از تبریز تا آبادان و از اصفهان تا خوزستان و شهر کرد و بختیاری همه شواهد حاکی از این است و شرایط عینی و ذهنی این را می گوید. نه بالایی ها راه برون رفتی برای بحرانهای سیاسی؛ اجتماعی و اقتصادی و زیست محیطی و منطقه ای و بین المللی دارند و قادر به ادامه حکومت به روش گذشته هستند و نه پایینی ها دیگر حاضر به پذیرش وضع موجود می باشند.
مذاکرات اتمی به بن بست مطلق رسیده است. تحریمهای اقتصادی علیه رژیم ایران ادامه دارند.صبر اجتماعی لبریز شده است و هیچ راه حل مسالمت آمیزی وجود ندارد.
رژیم تئو کراتیک آخوندها همه کارت هایش را برای مهار این جامعه متلاطم و نا آرام که در سالهای ۸۸؛ ۹۶ و ۹۹ و پس از آن بارها طغیان نموده بازی کرده است.
در اعتراضات اجتماعی سال ۱۳۹۶ مردم به یک بازی طولانی بین دو جناح حکومت که هدفش فریب مردم بود با شعار «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا پایان دادند.
اما اتاق های فکر امنیتی آخوندهای مکار و حیله گر و سپاه پاسداران به عنوان بازوی امنیت و حفظ و بقای رژیم با سرکوب جامعه ناراضی و صدور بحران و تروریسم و بی ثباتی به منطقه، با بیرون آوردن جسد «رضا شاه» به ترفند شعار «رضا شاه روحت شاد » برای منحرف کردن جامعه معترض متوسل شد.
ترفندی که وقتی مردم معترض علیه خامنه ای شعار می دهند توسط گروهی بسیجی یا ماموران امنیتی که در بین
معترضین نفوذ می کنند استفاده می شود. پرسش این است که چرا آخوندها به یک شاه مرده دخیل بسته اند؟! هدف ومنظورشان از این شعار که هیچ چیز را نمایندگی نمی کند و نه به بازگشت به گذشته راه می برد و نه رو به آینده دارد چیست؟
هیچ چیز جز تلاش برای منحرف کردن اذهان نیست. بنابر این رسانه هایی که تریبون خود را در اختیار رضا پهلوی فرزند شاهی که ۴۴ سال پیش سرنگون شده می گذارند خواسته یا ناخواسته به وضع موجود کمک می کنند که مساوی است با نقض فاحش حقوبشر در ایران و تروریسم وبی ثباتی در منطقه!
او نه تشکیلاتی دارد. نه در طول زندگی اش شغلی داشته وکاری انجام داده و نه فعالیتی جز تفریح و خوشگذرانی آن هم با پولهای مردم ایران داشته است.در حالیکه همه می دانند در ایران یک اپوزسیون قدرتمند وجود دارد که اخیرا آقای مایک پمپئو وزیر خارجه پیشین آمریکا از مقر اصلی این اپوزسیون دیدار کرد.
اپوزسیونی که دارای شبکه ای بسیار قوی و گسترده در ایران می باشد و در ماههای گذشته توانسته علاوه بر حضور فعال در اعتراضات اجتماعی شبکه های رادیو تلویزیون و وبگاه های وزارت جهاد کشاوری و ارشاد و دوربین های شهرداری تهران و قبر خمینی را به کنترل خود در آورد.
همچنین به فهرست ۳۳ هزار تن از پرسنل زندانهای رژیم و از جمله بازجویان وشکنجه گران و آمار زندانیان در زندانهای سراسر کشور دست پیدا کند و آنها را انتشار بدهد.
در ایران در ۵۰ سال گذشته مبارزه ای جدی و خونین توسط مجاهدین وگروههای مبارز مارکسیست و مبارزین محلی کرد علیه رژيمهای شاه و خمینی در جربان بوده و
صحنه واقعی جامعه ایران را این گروهها بویژه جنبش قدرتمند مجاهدین نمایندگی می کنند نه رضا پهلوی که نماینده دیکتاتوری سرنگون شده گذشته و بازیچه دست آخوندها و سپاه پاسداران است.
سر دادن شعار برای رضا شاه در بین معترضین در ایران و تبلیغ رضا پهلوی در خارج برای منحرف کردن افکار بخشی از جامعه و مقابله با انفجار اجتماعی و انقلابی دیگر است که آسان بطور مسالمت آمیز نخواهد بود.
انقلابی دمکراتیک که بی تردید به آزادی و دمکراسی و رفاه و صلح و دوستی و ثبات در منطقه منجر خواهد شد.

ولی آیا  در این شرایط جامعه جهانی مانند حمایت از مقاومت اوکراین در کنار مردم و جنبش مقاومت ایران قرار خواهد گرفت؟ امروز این پرسش هر ایرانی معترض است.

Iran’s mullahs are getting weird — some are openly embracing the Shah now – American Thinker

دوشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۱