هر روز این انقلاب با نام شهیدان قهرمانی عجین می‌گردد که فضای استبدادزده را با درخشش خود روشنایی می‌بخشند و شب به ظاهر سیاه و بی‌ستاره، با ستارگانی خورشیدوش به سان ابرنواخترانی جوان، روشنایی می‌گیرد و منشاء تولد خورشیدهای دیگر می‌گردند که روشنایی‌بخش آسمان تاریک به سوی افقهای روشنند و این قانون تولد و مرگ ستارگان است که با شهادت هر کدام ستاره و ستارگانی دیگر متولد می‌شوند، جنگلی رویان از ستارگان… . در هر کوچه و خیابان، دانشگاه و کارگاه… . . روزی در قعر زندان و اکنون بر فراز طنابهای دار و جراثقالها.

شروع اعدامها به‌ویژه اعدام در ملأعام به این هدف بود که ما و جوانان ما را هم‌چون گنجشککی که در مواجهه با مار مسلوب‌الاختیار شده، مرعوب و بهت‌زده خشکش می‌زند… . مردم را هم با نشان دادن چوبه‌های دار و جراثقالها و دیدن عزیزانشان آویخته شده بر دار مرعوب کنند تا پا پس نهند و از ترس جان تسلیم آنها شوند و از آرمان آزادیشان دست بردارند.

 

ولی این جانیان علیل‌العقل هنوز نفهمیده‌اند که هر قطره خون این عزیزان و تاب خوردن پیکر سربدارانمان بر فراز چوبه‌های دار و جراثقالها، پرچم و رایت شرف و ایستادگی مردم ماست در پایداریشان بر مسیر آزادی که هم‌چون عیسی مسیح که خود صلیب خود را بر دوش می‌کشید… ما هم نه تنها مرعوب این جنایات و وحشیگریها نمی‌شویم، که به پیروی از سربدارانمان طنابهای دارمان را از این پس برگردن خود آویزان نگه می‌داریم تا موضوع مرگ و اعدام فی مابین تعیین‌تکلیف گشته و همه بدانند که مردم ایران و جوانان ایران زمین، نه با شک و تردید که با پذیرفتن «طناب دار بر گردن»، به قیام و انقلاب برخاسته‌اند. فلذا آنها را از داغ و درفش و اعدام نترسانید که آزادیشان را به هر بهایی به‌دست می‌آورند و این چیزی است که طی این ۴۳ساله و به‌ویژه در طی این قیام بر همه روشن شد که جز تهاجم حداکثر بر همه موانع آزادی (ترس، مرگ و…) راه دیگری وجود ندارد و سکوت و تسلیم جز استمرار این استبداد و خیانت به فرزندان و آیندگان این سرزمین نخواهد بود.

 

درود بر روانهای پاک محسن شکاری و مجیدرضا رهنورد

زنده باد انقلاب دموکراتیک و نوین مردم ایران

 

امضا کنندگان:

مطلب احمدیان

سعید اقبالی

احد برزگر

محمد تقوی

حسن صادقی

ابوالقاسم (جواد) فولادوند

سعید ماسوری

پیروز منصوری

 

زندانیان سیاسی زندان گوهردشت

آذر۱۴۰۱

 

 

 

پنجشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱