ژنرال هیو شلتون رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا (۱۹۹۷-۲۰۰۱) در مطلبی درباره آینده ایران که در وبسایت واشنگتن تایمز ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ درج شده، نوشت: رضا پهلوی، پسر شاه سرنگون شده، مدافع یک ایران دموکراتیک نیست.
ژنرال هیو شلتون در این مطلب نوشته است: موج اخیر قیامهای سراسری در ایران در سراسر جهان طنینانداز شده است و نشاندهنده تمایل آشکار برای تغییر رژیم است. مردم ایران بهدنبال پایان تئوکراسی قرونوسطایی کنونی هستند. و در حالی که این سؤال که بعداً چه خواهد شد – به عبارت دیگر، یک جایگزین مناسب – همچنان حیاتی است.
یک چهره عجیب ناگهان در بحثها درباره آینده ایران ظاهر شد: رضا پهلوی، پسر شاه مخلوع و منفور. رضا پهلوی اخیراً در یک تور جهانی از جمله سفر اوایل ماه جاری به اسراییل بوده است. در حالی که او ادعا میکند که مدافع دموکراسی است، اقدامات و اظهارات او چیز دیگری را نشان میدهد. رفتار اخیر او کاملاً در تضاد با خواستههای مردم ایران است که از شهریور سال گذشته در اعتراضات سراسری علیه رژیم ستمشاهی به خیابانها آمدهاند. پهلوی در اعلام سفر خود به اسرائیل، سعی کرد آن را بهعنوان فرصتی به جهانیان معرفی کند که «جمهوری اسلامی نماینده مردم ایران نیست». که این خبر جدیدی نیست. هر کسی که واقعاً به مسائل ایران علاقهمند باشد، دهها سال پیش به این نتیجه رسیده بود.
رسانههای اجتماعی مملو از ویدئوهایی از سراسر ایران است که نشان میدهد مردم از همه اقشار در حال سر دادن شعارهایی مانند مرگ بر دیکتاتور هستند. این شعارها از سال۲۰۱۴ از طریق شبکه واحدهای مقاومت مرتبط با سازمان اصلی اپوزیسیون مجاهدین خلق یا ام.یی.کی که از قبل از انقلاب ۱۹۷۹ از ایران سکولار و دموکراتیک حمایت میکردند، تبلیغ میشد. مجاهدین خلق نقش اساسی در سرنگونی شاه قبل از اینکه خود را بهعنوان اپوزیسیون اصلی رژیم ملاهای بنیادگرا معرفی کند، ایفا کرد.
این طنزی بیش نیست که ۴۴سال پس از کمک مجاهدین خلق به سرنگونی رژیم پدرش، پهلوی تلاش میکند ادعای دیدگاه دموکراتیک مجاهدین خلق برای آینده ایران را مطرح کند.
سازمان مجاهدین خلق جزء اصلی شورای ملی مقاومت ایران، یا NCRI، پایدارترین ائتلاف گروههای مخالف دموکراتیک است.
مریم رجوی، رئیسجمهور منتخب شورای ملی مقاومت، طرحی ۱۰مادهای برای آینده ایران پس از سرنگونی آیتاللهها ارائه کرده است که خواستار برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه، جدایی دین از دولت و حمایت از حقوق زنان و اقلیتها است. این طرح حمایت قوی طیف متنوعی از مقامات و سیاستمداران برجسته غربی را در دو سوی اقیانوس اطلس به دست آورده است… .